Балгарская сіняя раніца...

Балгарская сіняя раніца,
Балгарскае неба ў акне.
Пахучай салодкаю баніцай
Частуе балгарка мяне.

Спагадна пытае, ці змораны,
Ці доўгай дарога была,
I родам адкуль я: ці з горада,
Ці, можа, з такога ж сяла?..

Хвіліна узрушання цёплага
Мяне перанесла дамоў:
Як быццам вярнуўся я з поплава,
Ад зябкіх начлежных дымоў.

Матуля гарачыя дранікі
Скідае з патэльні хутчэй...
Балгарская сіняя раніца
Струменіцца з чорных вачэй.

О маці! Любоў непадкупную
Я ў позірку іх пазнаю,
І долю тваю шматпакутную,
I гордую веру тваю.

I знаю цяпер я напэўнае,
Чаму мне так любы яны —
Другары, браты мае крэўныя,
Балгарыі слаўнай сыны.